Dag 3: Woerden- Oosterhout 102 km
Door: Saskia
Blijf op de hoogte en volg Saskia
06 Juli 2015 | Nederland, Oosterhout
Alle bagage weer van mijn fiets af en voor ik het weet staat er een man naast me en mijn fiets al ondersteboven. De beste man draait mijn wiel eruit en heeft in recordtempo het lek gevonden. Hij dacht vast dat hij mij moest redden: zo'n moedertje alleen kan vast geen band plakken...
Ik ben de beroerdste niet en wil hem zijn heldenstatus niet ontnemen en laat de man zijn gang gaan. Waar nodig is assisteer ik. Schuurpapier, pomp, plakker, lijm,...ik geef aan waar hij om vraagt. Als mijn band geplakt is en het wiel er weer in zit stel ik zelf nog even mijn remblokjes bij. De man ziet dat ik er toch ook wel een beetje verstand van heb. Met een blosje op zijn wangen vraagt hij of ik zelf ook mijn band had kunnen plakken. Ik vertel hem dat ik een fietsreparatiecursus heb gevolgd en dat bandenplakken, zeker wanneer je op fietsvakantie gaat, wel de minimale vereiste is. Om de man toch zijn heldengevoel te laten behouden zeg ik dat ik het nooit zo snel had gekund en zijn hulp erg waardeer. Om 11.10 uur zit alles weer op de fiets. Ik geef de man een hand en we fietsen van de camping. Via de GPS op mijn mobiel zitten we al weer snel op de juiste route. Vrij vlot zitten we in Utrecht maar wat een drama daar. Overal zijn ze aan het bouwen of met de weg bezig en moeten we steeds noodgedwongen van de route af. Gelukkig vind ik deze wel steeds weer via mijn foon maar t is zo'n bouwput en zo'n chaos in het verkeer dat het niet lukt om om je heen te kijken naar de bezienswaardigheden die in het boekje staan aangegeven. In Utrecht zou je moeten gaan wandelen om alles eens rustg te bekijken. Maar daar hebben wij, met onze beladen fietsen, geen zin in en we buffelen door. We kopen nog wel even een reserve binnenband...hopelijk hebben we m niet nodig.
Vlak buiten Utrecht zegt Kevin dat hij naar huis wil, dat hij geen zin meer heeft om te fietsen. Daar schrik ik van: die had ik niet zien aankomen. We praten over de mogelijkheden en bij Fort Vechten bellen we mar even met Bob. Als Kevin echt niet verder wil zet ik hem morgen vanuit Nijmegen op de trein terug en fiets ik alleen verder. Kevin huilen, ik hou t ook ff niet droog en Bob is 'not amused'. We eten en drinken wat bij het fort en ik raap mezelf bij elkaar. Als we weer fietsen vertel ik Kevin dat ik denk dat hij spijt zal krijgen als hij er nu voor kiest om naar huis te gaan maar dat ik zijn keuze zal respecteren. We fietsen ieder in gedachten door. Vlak voor Cothen zegt Kevin ineens: Ík ga door! Echte Feyenoorders geven nooit op! ...Dat stomme voetbal is soms best handig. In Cothen gaan we in de remmen voor een Cherry-inn. Een prachtige boomgaard met leuke zitjes en een kersenpit-spuugbaan. Kevin heeft nog nooit kersen gegeten en volgens mij kan je ze niet lekkerder krijgen dan hier. We kopen een pond voor €2.50, wat volgens mij best goedkoop is, en zoeken een plaatsje in de schaduw. Kevin vind de kersen gelukkig ook lekker . Natuurlijk probeert hij ook de kersenpit-spuugbaan uit en hij komt tot 8.20m. Ik waag me er maar niet aan. Hoewel het er heerlijk zit gaan we toch weer verder. Bij Wijk bij Duurstede gaan we met een veerpontje de Lek over. Altijd een leuke onderbreking. Daarna volgen we vele km's de dijk met de wind in de rug. Het fietst super. De eerste camping bestaat niet meer maar gelukkig zit er 3,5 km verderop nog 1. Prima camping voor een nachtje, mooie douches en wc's, een wasmachine en langs de Waal. We zetten de tent op, nemen een duik in de Waal, gaan douchen, zetten een wasmachine aan, eten noodels (want patat zijn we ook vandaag niet tegengekomen) en nog wat kersen als toetje. Daarna halen we de was uit de machine en hangen deze aan mijn superwaslijn waarbij je geen knijpers nodig hebt. Het werkt! We spelen tot 23 uur mens-erger-je-niet en kruipen dan onze slaapzak in.
-
29 Juli 2015 - 15:55
Jan:
Zo is het maar net : Echte Feyenoorders geven nooit op !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley