Dag 10 van Kollemorten tot Virklund

(50 km)

We hebben alle drie lekker geslapen maar toch ook alle drie een ochtendhumeur en kunnen niets van elkaar hebben. Het knettert even lekker en naar huis en voortaan alleen op vakantie en Bob 'lekker'all inclusive naar een of ander oord vliegen door de lucht. Maar we staan in Kollemorten, Echt in de middle of no where en we moeten gewoon wel fietsen. Hier is geen station, hier is helemaal niks. En niks kan ook heel mooi zijn. Niks zet je weer met beide benen op de grond. We zijn gewoon alle drie moe en dat mag na 10 dagen fietsen. Een rustdag is misschien lekker maar daar is deze plek niet geschikt voor. Bovendien hebben we afgesproken om a.s. woensdag bij Michael en Birgit, mijn Deense vrienden, een paar dagen door te brengen. Dan pakken we onze rust dus nu nog even door bikkelen. We beginnen de route met een klimmetje naar Oster Nykirke. Er volgen daarna nog heel veel klimmetjes en iik word er steeds beter in. In 2 km tijd hebben we 3 klimmetjes van 7 %. Alleen de eerste kom ik net niet boven omdat ik verkeerd schakel. In Vrads haal ik een topsnelheid van 47.2 km per uur. Mooi stukje asfalt stijl naar beneden maar doodeng met zo'n zwaar beladen fiets. We belanden op een prachtig fietspad -Natursti- Eerst een stuk vals plat. We lunchen bij de picknicktafels van een roofvogelshow. We gaan niet naar binnen. Ik hou er niet van als dieren kunstjes moeten doen om mensen te plezieren. Bovendien zien we elke dag wel een paar van deze prachtige vogels gewoon in het wild, waar ze horen. We worden weggepest door de wespen. Als we verder fietsen veranderd het vals plat in geleidelijk naar beneden en dat fietst echt super. In Virklund doen we wat boodschappen en gaan op zek naar een plekje voor onze tent. Er schijnen hier een aantal primitieve kampeerplekken te zitten maar wij kunnen ze niet vinden. We hebben klimmetjes van 10 % en belanden uiteindelijk op een dure reguliere camping. ipv gratis zijn we nu bijna 500 kronen kwijt maar we zijn moe en willen niet verder fietsen. Een voordeel is dat er een wasmachine is en ik alles even kan wassen. Kevin vermaakt zich prima met andere nederlandse kinderen bij de tafeltennistafel en wij zwemmen nog even in het mooie meer bij de camping. Bob en ik vinden dit soort campings helemaal niks en noemen het al snel de schijthuiscamping. De echte naam is Skyttehuset dus inkopperje...Maar Kevin vind het erg leuk en wij overleven dit ook wel voor een nachtje