Dag 17 van vlak voor Dollnstein naar Kratzmuhle

Ik leef met het ritme van de zon, als ze opkomt word ik wakker en als ze onder gaat ga ik slapen. Ik voel me veel beter, sterker en energieker ook al fietsen we elke dag een flink stuk dan wanneer ik dit niet doe (omdat ik moet werken: ik werk alleen maar nachtdiensten)

Dus ook vanmorgen ben ik wer vroeg wakker. Ik ben altijd als 1 van de eerste wakkerop de camping en ik geniet van dat moment. Op mijn stoeltje, bakkie koffie en mijn dagboekje rustig wakker worden en mijn verslag bij werken. Deze morgen kijk ik aan de ene kant uit op de heuvels en aan de andere kant stroomt de Altmuhl. Ondanks het simpele kale veldje is het een mooi plekje. We hebben broodjes besteld en een lekkere zoute bretzel. Na het ontbijt pak ik alles in , ook al wil Kevin Bob anders doen geloven. Kevin staat pootje te baden in de rivier. Even voor 11 uur zitten we op de fiets. Het is maar een klein stukje naar t centrum van Dollnstein waar we een fietsenmaker op gaan zoeken: Fahrad Paradice...dat beloofd wat. Een stoere fietsenmaker, zo een waar je best een beschuitje mee zou willen eten, kijkt me vragend aan en ik moet uitleggen wat er aan de hand is.... Mijn duits laat me nu wel heel erg in de steek maar daar hebben Kevin en ik dan tot 's avonds laat nog lol om: zijn fahrad is krank, de ketting macht krr krr...dat dus...Kevin slap van de lach maar de beste man begreep precies wat ik bedoelde. Fiets op de werkbank, paar tikken met de hamer, beetje buigen met een tang en klaar is Kees...of hoe deze man dan ook maar heet. We hoeven niks te betalen. Ik bedank hem op mijn beste duits, dat kan ik dan weer wel en we fietsen naar de bank. Even wat pinnen. Omdat de fietsenmaker gratis was en dit dus heel erg mee viel trakteren we onszelf op koffie met taart. Daarna gaan we voor de verandering maar weer eens een stukje fietsen. We fietsen via Eichstatt, wat ook weer een mooi plaatsje is, naar Walting, Bohming en vlak voor Kipfenberg parkeren we onze fietsen in de berm en besluiten naar de top van de heuvel te lopen. Het is hoger maar vooral veel steiler dan ik verwacht had. Maar t lukt en het uitzicht is prachtig. Als we helemaal boven zijn staan er zelfs 2 bankjes en ligt er een kudde schapen in de schaduw van een grote boom. We blijven even zitten en schieten wat foto's. Daarna moeten we weer naar beneden. Dat is nog wel een dingetje. Zo steil, best link. Ik moet niet vallen of gaan glijden. Voorzichtig daal ik af en ik ben zo geconcentreerd dat ik even niet op Kevin let. Als ik halverwege omkijk zie ik hem niet. oh oh mijn arme moederhart! Ik roep: Kevin waar ben je? en krijg het antwoord: gewoon hier bij de fietsen! Op mijn vraag hoe hij dat zo snel kon verteld hij me dat er een pad liep....toch leuk dat hij me even geroepen heeft...niet dus
Ik ben halverwege en heel erg blij dat Kevin geen filmpjes of foto's kan maken van mijn afdaling, ik heb de mobiel in mijn rugzak. Ik kom dan misschien niet bepaald charmant beneden maar gelukkig wel zonder te vallen en dat is het belangrijkste. Daarna fietsen we verder naar Kipfenberg. Kevin had in gedachten dat we daar zouden kamperen maar er is alleen een dure camping waar je ook nog eens een rare toeslag moet betalen. En daar heb ik geen zin in. En als we dan ook nog geen supermarkt kunnen vinden is hij ineens flink chagrijnig en begint mij af te zeiken. Met een kwaaie kop fietst hij zeker een km vooruit. Ik ga expres wat langzamer fietsen en kijk wat om me heen. Ik weet dat hij straks wel ergens stopt om op me te wachten. Vlak voor een klimmetje in Kinding staat hij langs het fietspad. Hij is en opkikkertje aan t maken en ik krijg er ook 1. Het helpt. De bui is weer overgewaaid. We worden steeds beter in het klimmen want ook deze weten we zonder af te stappen te halen. In Kinding zit een kleine supermarkt waar we wat proviand in slaan. En een ijsje. Het is dan nog 6 km naar de volgende camping. De camping is top! Ook al is het een hele grote camping wij staan op een vrij plekje voor trekkers. Er hangt een verlengsnoer in de boom waar we onze mobiel kunnen opladen dus geen gedoe in een doucheruimte. Bij de camping zit een prachtig meer waar we echt kunnen zwemmen. Dit doen we zodra de tent staat en alle was in de machine zit. Het is super! Daarna eten we spaghetti, salade en een lekker toetje. Daarna nemen we gewoon nog een duik, eerst in het meer daarna onder de douche. Als de wasmachine eindelijk klaar is, hij deed er 3 uur over, gooien we deze in de droger. Kevin zit noodgedwongen de hele avond in zijn natte zwembroek want hij heeft niet 1 schone onderbroek meer over. Pas tegen 23.30 uur, 3 potjes pesten en een biertje op het terras aan het meer verder, is de was droog. Ik heb Kevin nog nooit zo blij gezien met een droge boxershort. daarna gaan we lekker slapen. Het is nog maar 80 km tot aan Regensburg