Plannen worden gemaakt...de voorbereiding

In de zoveelste nachtdienst kwam het gevoel weer langzaam omhoog borrelen. Ik wil weer op fietsvakantie. Het gevoel van vrijheid, buiten zijn, avontuur en back to basic trekt. Ik heb het zo nodig om mijn accu op te laden.

Al surfend op het internet kwam ik uit bij de Limes route.
Beschreven door Clemens Sweerman. Deze man heeft ook de jutlandroute, welke ik de voorgaande 2 jaar gefietst heb, geschreven. En dat beviel me goed. Ik heb vertrouwen in zijn routes.

In eerste instantie dacht ik dat het bij dromen bleef. Mijn jongste had aangegeven geen zin meer te hebben in fietsvakantie en mijn man heeft nog te weinig vrije dagen opgebouwd omdat hij nog maar net voor deze baas werkt. Bovendien durven we eigenlijk ons huis niet achter te laten (slechte ervaring mee) en een oppas voor hond en kat is ook wel een dingetje.

Maar t kriebelt, het verlangen is groot.
Toen ik thuis aan mijn zoon vertelde wat ik zou willen was hij al snel wel enthousiast. Toen mijn man zei dat ik best samen met onze zoon mocht en hij dan thuis zou blijven, was ik als een kind zo blij. Begrijp me niet verkeerd, natuurlijk zou ik het fijn vinden als hij mee zou gaan maar dat ik thuis zou zitten in mijn vakantie terwijl hij aan t werk zou zijn, zag ik toch niet zo zitten. Bovendien is het fantastisch om even alleen met 1 van de kinderen op pad te gaan.

De keuze voor deze route heb ik gemaakt omdat ik hem vanuit huis kan fietsen en ik, waarschijnlijk, makkelijk met de trein weer terug naar huis kan. Komende nachtdiensten zal ik me er nog meer in gaan verdiepen. Reisverslagen van anderen lezen en genieten van de voorpret.

Ik ben blij. Zelfs een beetje hieper. Want komende zomer ga ik weer een stukje over de wereld fietsen!