Dag 13 Eichenbuhl - Laudenbach 69 km

Een stuk beter geslapen dan gister. Hier heerst gewoon rust 's nacht. Als ik wakker word is het erg vochtig. De was is daardoor nog niet droog dus deze zet ik zodra het kan met droogrek en al in de zon en Kevin laat ik nog lekker even liggen. Om 10.45 uur zitten we op de fiets en we krijgen meteen een hele lange klim van 20 km van 2-5%. Dat lijkt niet zo veel maar t is echt keihard bikkelen. Het is al boven de 30 graden en we zijn zwaar bepakt. Bij de bakker in Hardheim halen we een lekker broodje om onze krachten weer aan te vullen. En dat is nodig want de volgende klim van 1 km en 7 % dient zich al weer aan. De omgeving is echt prachtig en daar genieten we van tijdens de afdalingen. Op een gegeven moment komt er een hele steile afdaling. Ik roep nog naar Kevin dat hij voorzichtig moet doen, maar hij sjeest al naar beneden. Als ik beneden kom, ik durf niet zo heel hard, staat Kevin te dansen midden op het fietspad. Hij heeft een snelheid van 67,4 km/uur gehaald! Gelukkig is het goed gegaan maar ik leg hem wel uit dat het eigenlijk heel erg gevaarlijk is. Zelf had ik een max. snelheid van 51 km/uur. Ook onverantwoord....maar toch wel kicken. Er volgen nog vele klimmetjes en afdalingen. Ik vind het mooi maar ook best zwaar vooral omdat t zo warm is. Ik heb de 39 graden op mijn fietscomputer gezien. Bij een kerkhof vullen we onze watervoorraad aan. Ik heb al 2 liter gedronken maar hoef nog steeds niet te plassen. Het zweet guts uit elke porie....al dat luie zweet ben ik nu echt wel kwijt. In Lauda eten we een ijsje en zet ik Kevin op de foto bij een beeld van Tijl Uilespiegel. Hij kent het verhaal niet dus dat moeten we thuis maar eens opzoeken. Ik weet t ook niet meer zo goed maar weet wel dat ik het wel leuk vond. In Weikersheim halen we boodschappen en fietsen dan 3 km van de route af voor een camping in Laudenbach.Ik ben nog niet eerder zo gesloopt geweest als vandaag. Ik drink een heel pak ananassap en kan daarna eindelijk een plasje plegen. Het is een mooie camping, netjes en verzorgd. Er staat ook een tafeltennistafel maar ik kan t niet meer opbrengen en daarmee stel ik Kevin teleur. Als de tent staat ga ik douchen en daarna koop ik een lekker biertje. Pas daarna word er gekookt: Pasta Pesto! Simpel maar t voed. Als t donker word kruipen we in de tent en spelen nog een paar potjes pesten. Kevin wint de eerste 2 maar ik de laatste dus stoppen op het hoogtepunt! Als we de route voor morgen bekijken zien we dat t maar een hele korte route word. ongeveer 36 km. De camping daarna ligt op 100 km en dat is echt te erg met deze temperaturen en alle klimmetjes. We gaan dat niet eens proberen. Want het moet wel leuk blijven.