Dag 11: van Virklund naar Stendal Plantage

Een ander voordeel van wakker worden op een grote camping is dat je er verse broodjes kunt kopen. Dus we hebben lekker de havermout in de tas laten zitten. Maar dat soort voordelen wegen voor mij niet op tegen de nadelen. Wat een drukte! En wat een gekke mensen (Dat denken ze vast ook van mij). Ik verbaas me er over wat mensen allemaal meeslepen en ik vind dat wij al teveel meeslepen.
Toen ik net uit de tent was gekropen werd ik opgeschrikt (en ik schrik niet zo snel) door een gillende buuf. Ik dacht dat iets ernstigs aan de hand was maar ze was door een spinnenweb heen gelopen. Dezelfde buuf bleef daarna met een zoet parfum, duur jurkje, keurig gekapte haren en knalrode lippenstift, rondjes rennen. De wespen lieten haar niet met rust. Welkom in de natuur. (Mensen die de film Pluk van de Petteflat hebben gezien kunnen haar vergelijken met mevrouw Helderder...alleen de spuitbus insectenverdelger ontbrak nog)
Om 11 uur fietste we weg van deze gekte, de rust tegemoed...nou ja rust... Er moest keihard gewerkt worden Het gebied rond Silkeborg is erg heuvelachtig, weinig vlakke stukken dus langzaam naar boven en met een noodgang naar beneden. Ik heb een stel goeie benen vandaag, ik heb alle klimmetjes gehad. Zelfs die hele lange klim van 5% richting Kragelund. Het geeft me echt een kick...ik begin klimmen leuk te vinden.
In Kragelund zelf staat een kerkje met een picknicktafel in de mooie tuin. Daar drinken we even wat koffie en eten we wat koekjes...van al dat klimmen krijg je trek. We komen een Nederlands/Vlaams gezin tegen op 2 prachtige Santos tandems. Ik ben aan t sparen voor een Santos Travelmaster dus we raken aan de praat. Thuis heeft ze ook een travelmaster en zij zegt ook dat een een hele investering is maar dat ze er nog geen moment spijt van heeft gehad....ik ga nog harder sparen...ik vind ze zo mooi...
Van Kragelund richting Stenholt, Thoning, Knudstrup, Shroe belanden we op de Stendal plantage. Het was nog net zo mooi als in mijn herinnering. Het Nederlands/Vlaamse gezin houd er een picknick maar wij blijven hier een nacht. We hebben het hele veld voor ons alleen. In de schuilhut, iets verder het bos in, slaapt nog een Deens stel maar die zijn erg op zichzelf.
Kevin begint meteen te slepen met takken. Er is een vuurplaats dus er zal een kampvuur komen. Als snel helpt Bob hem mee. Twee pyromaantjes bij elkaar. Ik maak maar weer eens een pasta en na t eten zitten we tot 23 uur bij een prachtig kampvuur. Alleen wij drieën in de prachtige natuur, onder een heldere sterrenhemel, van Denemarken. Geen gillende buurvrouwen, krijsende kinderen, luxe toiletgebouwen waar je met zijn zessen naast elkaar kan gaan zitten pissen, geen lantaarnpalen maar t is goed zo. Ik voel me intens gelukkig. Zo gelukkig dat er een traan over mijn wangen rolt. Sterk spul he?!
Als we in de slaapzakken kruipen vind ik het voor t eerst, in deze vakantie, frisjes. Maar al snel val ik in slaap.

Vorig jaar heb ik hier met Mike, Birgit en Michael leren kennen. Morgen gaan we ze opzoeken in Karup. Daar heb ik echt zin in.